رسیدیم به فکه...ا
رسیدیم به خاک های رملی که هم خود در حرکتند و هم تو را راهی می کنند...
خاک هایی که نماد تشنگی و مقاومتند..خاک های رملی که به تو صبر می آموزند و معنی عشق را..
اینجا مشهد شهید آوینی ست ....نه! مکه ی شهید آوینی ست...
اینجاست که میفهمی هنوز هم می شود یاد شهید را زنده نگه داشت...اما نه به زبان بلکه با قلم و عملت...
(جهت مشاهده عکس ها در سایز بزرگتر روی عکس کوچک کلیک کرده و میتوانید با کلیک بر روی قسمت راست و چپ عکس باز شده روی صفحه سیاه عکسهای قبلی و بعدی را نیز مشاهده نمایید.)
